I am beautiful!!

از کتابخانه آمده بودم آفیس میم جیم که برویم روی سقف دانشکده با هم یک چیزی بخوریم. دو سه تا از این هم کلاسی های چینی داشتند با هم چینی حرف می زند. من و میم جیم زدیم زیر خنده و با هم میگفتیم چقدر زبان مسخره ای دارند اینها. خداییش هم خیلی جوک است! یکی از امتیازهایی که اینجا داریم این است که لازم نیست پشت سر کسی حرف بزنیم. حیلی راحت جلوی رویشان با صدای بلند مسخره شان میکنیم، بد و بیراه میگوییم و متلک میپرانیم آنها هم به کارشان ادامه می دهند بدون اینکه ذره ای بهشان بر بخورد. آخر توی سنگاپور کی پیدا میشود که فارسی بلد باشد؟ ( یک همچین آدم های مودب و بافرهنگی هستیم ما!) چند ثانیه بعد "یاجین"* که یک دختر چینی است آمد سمت ما با دیدن من مثل همیشه کلی ذوق زد و با هیجان سلام و علیک کرد. (این چینی ها خیلی با محبت هستند. وقتی با آدم روبرو میشوند خیلی از خودشان ذوق زدگی در میکنند!) بعدش آمد کنار من و همینطور با ذوق و هیجان به میم جیم میگفت که همسرت خیلی خوشگل است و چند بار این را تکرار کرد. اینقدر اینجا همه به آدم میگویند خوشگل که آدم توهم اسکارلت جانسون میزند! لعد یکهو یک دختر سنگاپوری آمد جلو و گفت: سلاملکم. شما ایرانی هست؟ من و میم جیم که خیلی جا خورده بودیم زبانمان بند آمد. خیلی عجیب بود که اینجا توی سنگاپور یک دختر سنگاپوری فارسی حرف بزند. بعد دختره که اسمش را هم یادمان رفت بپرسیم گفت که تا بحال خیلی زیاد به ایران آمده. بیست بار! نگفت برای چه. تمام شهرهای ایران را هم دیده بود. وقتی گفتیم ما مشهدی هستیم گفتم مشهد... امام رضا ... گفت مشهدی ها آدم های خوبی هستند ولی از شیرازی ها و اصفهانی ها اصلا خوشش نمی آمد. میگفت اصفهانی حسیس!! :)))) . از تبریز و مردمش هم خیلی تعریف کرد. میگفت خیلی عجیب است که اینجا در دانشکده ی هنر سنگاپور یک ایرانی میبیند. که میم جیم گفت حق دارد و برای خودش هم عجیب است که اینجاست. اما عجیب تر خود آن دختر سنگاپوری بود که بیست بار به ایران سفر کرده بود و فارسی را تقریبا خوب حرف میزد. به میم جیم گفت از روی اسمت کاملا میشود فهمید که ایرانی هستی چون توی ایران همه اسمشان جواد و مهدی و حسین است اما محمد همه جا پیدا میشود. بعدش نمیدانم چرا یکهو بحث احمدی نژاد را وسط کشید و از ما پرسید که از او خوشمان می آید که ما گفتیم نه بابا! بعد من پرسیدم مگه تو از احمدی نژاد خوشت می آید؟ قیافه اش را یکچوری کرد و گفت هی ایز ... کمی مکث کرد بعد با لحن با نمکی گفت دیوونه! و چند بار تکرار کرد. گفت رییس جمهور جدیدتان هم به نظر خیلی خوب نمی آید گفتم کاملا موافق هستم و دمت گرم که با همین سنگاپوری بودنت توانستی این را بفهمی :))) بعدا یک بار محمد جواد دختره را زد توی سر من و گفت ببین توی سفر چقدر خوب توانسته فارسی یاد بگیرد. من هم گفتم تو چقدر ساده ای! حتما یک برنامه ای داشته وگرنه کدام سنگاپوری احمقی بیست بار به یک کشور سفر میکند محض سفر کردن و عکاسی آن هم به ایران. تازه موضوع پروژه ی مَسترش هم که فلسطین بود! والا!

همان شب میم جیم انگار که تاحالا نمیدانسته و تازه فهمیده باشد گفت دیدی یاجین میگفت خوشگلی! گفتم اینکه تعارفی بیش نیست و محض احترام و ادب می گویند. گفت نه واقعا خوشگلی اگر خوشگل نباشی نمیگویند خوشگلی! گفتم عه! پس چطور آن موقع که هوان گفت خوشگلم گفتی برای ادب و تعارف گفته! آخر دفعه پیش که آمده بودم اینجا اولین باری که هوان (همکلاسی میم جیم که پسر است) من را در دانشکده دید از میم جیم پرسید خوشگل به فارسی چه میشود بعد برگشت به فارسی به من گفت "خوشگلی!" بعدش میم جیم که انگار خودش خیلی ناراحت شده بود هی به من میگفت اینکه هوان گفت یک جور رسم است که به کسی که برای بار اول میبینند محض تعارف و ادب میگویند. فکر کنید توی ایران یک مرد غریبه به یک خانم جلوی شوهرش بگوید خوشگلی!!!

* این ستاره را گذاشتم که یادتان بماند اسامی خارجی مخصوصا چینی همیشه به همان راحتی که نوشته میوند تلفظ نمیشوند. همین اسم ساده ی یاجین تلفظ به شدت پیچیده ای دارد که کمر آدم زیر بار تلفظش خورد میشود!